‏2 چه مددکاران خوبی هستید! چه خوب مرا در هنگام سختی دلداری دادید! ‏3 چه خوب با پندهای خود مرا متوجهٔ حماقتم ساختید و چه حرفهای عاقلانه‌ای زدید! ‏4 چطور به فکرتان رسید این سخنان عالی را به زبان بیاورید؟

‏5 ارواح مردگان می‌لرزند، آنان که زیر آبهایند و همۀ ساکنانش. ‏6 هاویه^a به حضور خدا عریان است، و اَبَدون^b را پوششی نیست. ‏7 خدا آسمان شمالی را بر خلاء می‌گستراند و زمین را بر نیستی می‌آویزد. ‏8 او آب را در ابرهای خود قرار می‌دهد و ابرها از سنگینی آن شکاف بر نمی‌دارند. ‏9 خدا تخت خود را با ابرهایش می‌پوشاند. ‏10 او برای اقیانوس حد می‌گذارد و برای روز و شب مرز قرار می‌دهد. ‏11 ارکان آسمان از نهیب او به لرزه در می‌آیند. ‏12 او با قدرت خویش دریا را مهار می‌کند و با حکمت خود هیولای دریا^c را در هم می‌شکند. ‏13 دَم خدا آسمانها را صاف و شفاف می‌سازد، و دست او مار تیزرو را سوراخ می‌کند.

‏14 اینها تنها بخش کوچکی از کارهای عظیم اوست و زمزمه‌ای از صدای غرش او. پس کیست که بتواند در برابر قدرت او بایستد؟